Een aantal jaren geleden ben ik regelmatig naar Curaçao en Bonaire gereisd een eenmaal naar Venezuela. Daar is dat zelfde plastic zakje, het anonieme witte, roze of blauwe zakje echt een groot probleem. Ze worden daar met de zelfde gretigheid bij alles meegegeven. De mensen halen hun product uit het tasje en gooien het tasje weg.....op straat. Gevolg;  Je ziet die tasjes overal, op Curaçao en Bonaire hangen ze in de stekelige Sumpina struiken, op straat maar vooral ook in het water, in de mooie Caribische zee. Het waterleven en het koraal zijn hier beschermd, het is één van de mooiste duiklocaties in de wereld met de koralen vlak onder de kust. Hier tref je als snorkelaar onder andere de zeeschildpad aan. Prachtig om daar tussen in te zwemmen. Deze zelfde schildpadden sterven aan verstikking omdat ze die zelfde neutrale plastic tasjes aanzien voor kwallen,voor hen is dat een voorname voedselbron. En ze vergissen zich dus regelmatig. Ook voor andere zeedieren is het een bedreiging. Nu hebben we het allen nog maar over de plastic tasjes direct onder de kust. Verder op in de oceaan en andere wereld zeeën breidt het probleem zich alleen nog maar uit. 

 

De plasticsoep bestaat uit veel meer dan deze tasjes alleen. Plastic vervuiling is een groot probleem. Maar deze tasje dragen daar ook ontzettent aan bij. 

 

Plastic soep zijn kleine stukjes verbrokkeld plastic en wordt door vogels zoals Albatrossen aangezien als voedsel. Ze voeden hun kuikens daarmee. Het voedt wel maar verteerd niet, uiteindelijk verhongeren de vogels met een volle buik.

 

Door het snorkelen in de Caribean ben ik geraakt door de schoonheid en de kwetsbaarheid van de onderwater wereld. Jaren loop ik al met het idee rond iets te doen voor die regio. Daar is voor mij het idee met het gebruik van het hemdtasje ook vandaan gekomen. De werknaam was toen ook ‘Clean Carribe’ .  Het is realistischer het dicht bij huis te zoeken en vandaar uit hoop ik ooit ook de Carribean een dienst te bewijzen.